Wit Licht, mijn ervaring met ‘energie’:

Het was begin jaren ’80. Ik huurde een ruim eenkamer appartement op een grote zolder. Ik woonde daar samen met een man, die lief en aardig was, totdat hij dronk. Dan werd hij gemeen. Nooit fysiek gewelddadig, maar vooral verbaal.

Tot hij op een avond ladderzat thuiskwam uit het café. Ik lag al in bed aan de andere kant van de kamer. Hij kwam grommend binnen en begon alles wat op zijn weg kwam kort en klein te slaan, gooide glazen en lampen aan gruzelementen. Gek genoeg was ik totaal niet bang, maar vond het wel verstandig om mijn aanwezigheid niet te opvallend te laten merken. Ik trok de dekens over mijn hoofd, terwijl het glas en de spullen door de kamer vlogen. Hij brulde en gromde alsof hij door de duivel bezeten was.

Terwijl ik daar zo met mijn hoofd onder de dekens lag, nam iets in mij het over en ik begon te chanten: ‘Wit Licht, Wit Licht, Wit Licht’…Ik had werkelijk geen idee waar dit over ging, ik had nog nooit van zoiets gehoord. Ja, astrologie, daar deed ik aan vanaf dat ik 15 was en mijn oma van vader’s kant had de gave de dood van vrienden en bekenden te voorspellen omdat ze de avond van tevoren een doodskist in de kamer zag verschijnen. En in de Indische omgeving waar ik opgroeide was de ‘Stille Kracht’, mystiek, een gegeven. Maar zelf had ik hiermee geen enkele ervaring.

Terwijl ik daar onder de dekens ‘Wit Licht’ chantte, verscheen er rond mijn derde oog, de plek iets boven het midden van mijn wenkbrauwen, daadwerkelijk Wit Licht. Het groeide en groeide en naarmate het groter werd, werd mijn vriend rustiger. Toen ik dat registreerde en mijn ratio het overnam en dit reuze interessant vond, klapte het witte licht in elkaar en verdween. Het gebrul en gegrom werd weer navernant luider. Ondanks mezelf bleef ik doorgaan met chanten en het Witte Licht groeide weer ongehinderd door, tot het zo groot was, dat het ontplofte en de hele kamer vulde. Exact op dat moment viel mijn vriend stil en was hij op slag nuchter. Hij keek verbijsterd naar de ravage om zich heen en vroeg schuldig: ‘heb ik dit gedaan?’ Ik sprong uit bed en was zo blij met mijn Wit Licht ervaring, dat ik alleen maar dankbaar kon zijn en samen met hem alles opruimde. Dankbaar, omdat ik wist dat ik hulp had. Wat het was en waar het vandaan kwam wist ik niet, maar ik voelde me beschermd en veilig en wist dat ik vanaf dat moment alles aan zou kunnen.

Jaren later ging ik in de leer bij een Healing Tao leraar. Healing Tao is een combinatie van Qi Gong en meditatie. De leraar liet ons diep ademhalen. ’Vandaag mediteren we op Wit Licht. Dit licht heeft een eigen intelligentie en weet zelf precies waar het naar toe moet gaan’.

Ja, die kende ik!

Aartsengel Michael:

Weer jaren later had ik een Feng Shui student, die na een burn-out uitgeput en gedeprimeerd op de bank zittend een ervaring met de aartsengel Michael had, die plotseling spontaan aan haar verscheen. Opeens hoorde ze vleugelgeruis en zag ze in Wit Licht gehulde vleugels die haar kamer vulden. Daarna begon haar helings proces.

Was mijn Witte Licht een manifestatie van de aartsengel Michael? Of was de aartsengel Michael een manifestatie van dit Witte Licht? Verschijnt dit Witte Licht als het nodig is en neemt het de vorm aan, die de betreffende persoon begrijpt? Nu moet ik er wel bij vertellen dat ik nog nooit iets gehad met engelen heb gehad en dat ik dat zelfs wel iets weeïgs vond hebben, dus zou de vorm van de aartsengel Michael mij iets gezegd hebben? Later begreep ik dat de aartsengel Michael een beschermer is tegen kwade invloeden.

Pijn of geen pijn:

Na een periode van stress werd ik geveld door een zware eileider ontsteking. Op een nacht had ik zoveel pijn, als ik nog nooit had meegemaakt. Maar op het moment dat het bijna ondraaglijk werd verscheen plotseling midden in die donkere pijn weer dat Witte Licht en op hetzelfde moment was de pijn als bij toverslag verdwenen. Wat overbleef was totale bliss. Op dat moment stond mijn man naast mijn bed en vroeg bezorgd hoe het met mij ging. Ik zei hem dat het eigenlijk geweldig goed met mij ging. Gerustgesteld ging hij weer terug naar het logeerbed waar hij was gaan slapen om mij rustig te laten woelen. Toen wij de volgende ochtend elkaar weer spraken, zei ik dat ik het fijn had gevonden dat hij ‘s nachts even bij me was komen kijken. ‘Maar dat was ik helemaal niet’ zei hij verbaasd.  ‘Maar misschien was het een engel, die zich als mij had verkleed’ grapte hij.

Bij de aanleg van een terras viel een dikke baksteen met de punt naar beneden midden op mijn voet. Een vriendin die erbij was riep ’Ai! Dat moet wel verschrikkelijk zeer doen!’ ‘Dat heb ik nog niet besloten’ hoorde ik mezelf tot mijn grote verbazing zeggen. En op datzelfde moment besloot ik dat het geen pijn deed, want ik voelde niets. Blijkbaar is dat iets wat je in een split-second kunt besluiten. Maar dan moet je dat moment wel kunnen grijpen. Dat is mij daarna verder niet meer spontaan gelukt.

Behalve tijdens een zitmeditatie, waarbij het de bedoeling is, dat je de houding waarmee je begonnen bent volhoudt. Na een half uur kwam er opeens een nare gedachte bij me op. Ik schrok van dit donkere, ongewenste beeld en drukte het meteen weg. Op hetzelfde moment kreeg een scheut van pijn in mijn been. Ik liet de gedachte weer toe, durfde er naar te kijken, onderzocht het beeld en benoemde het vervolgens oordeelloos als ‘gedachte’, die ik als een wolkje liet gaan. De pijn in mijn been verdween op datzelfde moment.

Aartsengel Rafael:

Weer jaren later was ik aanwezig bij een sjamanistische sessie van een Braziliaanse healer, waarbij we Kambo toegediend kregen. Dit is een medicijn gemaakt van het gif van een kikker. Het is absoluut niet hallucinerend, maar heeft een sterk genezend effect. Na toediening krijg je eerst het gevoel dat je opblaast, je krijgt het heel warm en voelt je knap beroerd. Daarna ga je op de bank liggen en voel je de weldadige werking. Terwijl ik in die prettige roes op de bank lag zag ik opeens boven mijn hoofd een gouden engel met een kruik een stroom van gouden energie in mij gieten. Dat was heel prettig en ik bedankte hem. Of was het een haar? Maar omdat ik inmiddels geleerd had dat engelen een naam hebben, vroeg ik: ‘Hoe heet je?’ ‘Rafael’, zei de engel ‘En voortaan kun je jezelf en anderen helen’. Vervolgens verdween hij. Nooit van gehoord, dus ik vroeg een van de begeleidsters of ze iets van engelen wist en of ze wist wie Rafael was. ‘Jazeker’, zei ze ‘dat is de healer onder de engelen.’

The Healing Journey:

In een onzekere periode maakte ik kennis met de Healing Journey van Brandon Bays om aan een probleem te werken waar ik erg mee zat. De Healing Journey is een methode waarmee je de onderliggende lagen onder elk probleem of ziekte kunt verkennen, waarbij je uiteindelijk bij de ultieme laag uitkomt, door Brandon Bays de ‘Bron’ genoemd en die er voor iedereen anders uitziet.  Een vriendin bracht mij via een geleide meditatie in een ontspannen staat, waarna ze me laag voor laag liet voelen wat er ‘onder’ mijn probleem lag. Bij elke laag zag ik kleuren of een beeld, of was er een gevoel. En bij elke laag werd er gevraagd, waar ik dit in mijn lichaam voelde. Uiteindelijk kwamen we uit op een laag waar het Witte Licht weer was. In deze laag was alles aanwezig, het was een laag van totale liefde, vrede en acceptatie. Dit moest wel de ‘Bron’ zijn.  Het positieve gevoel van deze laatste laag neem je dan weer mee terug naar de voorgaande lagen en pijnlijke plekken in het lichaam, die daarmee kunnen ontspannen en geaccepteerd kunnen worden. Mijn probleem was op dat moment niet daadwerkelijk weg, maar ik kon er ontspannen mee omgaan, waardoor het zich later als vanzelf op kon lossen.

Santorini:

Inmiddels was het na jarenlange opleidingen en training mijn werk geworden om zware energiëen om te zetten in lichtere, waarbij ik het Witte Licht in kan zetten. Ik reisde daarvoor de hele wereld over. Op een dag was ik uitgenodigd op het eiland Santorini in Griekenland in een piepklein dorpje waar de oorspronkelijke bewoners geleidelijk uitgestorven waren en de jonge mensen naar de grote stad waren vertrokken. Mijn klant was een jongeman uit Athene, die een aantal huisjes en een hotel gekocht had, die hij opknapte en door ons, mijn Griekse collega en mij, liet clearen en waarvoor hij ons had ingehuurd voor Feng Shui. De energie op de eerste locatie was zwaar: mijn collega gleed meteen in een gat wat gegraven was voor een zwembad, daarna kregen we onenigheid over iets onbenulligs en werd ik door iets aangevallen: er streek iets door mijn haar en ik voelde een onzichtbare aanval op mijn linkerborst. Toch lukte het ons uiteindelijk de energie om te zetten naar een voor mensen positieve energie. De klant kwam aan het eind van de dag naar de lokatie en zei dat hij heel duidelijk verschil kon voelen.

Als ik aan het werk ben, voelt het als een realiteit, maar als ik ermee klaar ben lijkt het of ik uit een droom ben gestapt en weet ik niet meer of het echt is gebeurd. Dat is verwarrend en een reden voor twijfel.

Die avond kreeg ik echter een bewijs. De vrouw van onze klant stelde voor mij te introduceren bij een Bulgaarse vrouw, die daar ook woonde. Deze vrouw had veel van haar familieleden in Bulgarije verloren aan ziektes en was door het verdriet ‘open’ geraakt: ze kon exact voorspellen wanneer iemand ziek zou worden. Met hulp van haar huisarts, die hier verstand van had, ontwikkelde ze deze gave verder en kon ze dingen bij mensen ‘zien en lezen’. Toen we bij haar kwamen weigerde ze eerst mij te ‘lezen’, omdat ze het gevoel had dat ik veel krachtiger was dan zij en zij zich zou schamen om dit te doen. Toen ik aandrong begon ze over mij te vertellen dat ik donkere energieen kon weg halen, maar dat ik die middag niet voldoende beschermd was geweest en aangevallen was. Ze vertelde me daarna nog een aantal persoonlijke dingen die klopten. Ik was blij met haar bevestiging.

Zo’n tien jaar later ging een goede vriendin van mij op vakantie naar Kreta, een eiland niet ver van Santorini. Deze vriendin had ooit op tragische wijze haar zoon verloren. Zij ging daarvoor in rouwtherapie bij een vrouw, die na een zwaar ongeluk een tijd in coma had gelegen. Nadat ze bijgekomen was, was ze ‘open’ geraakt en ze besloot hiermee mensen te helpen. Mijn vriendin en de therapeute raakten zo bevriend, dat zij samen op vakantie gingen. Tijdens deze vakantie was ze jarig en ik stuurde haar een sms om haar te feliciteren. Ze schreef terug, dat ze op aanraden van een andere vriendin onderweg naar Santorini waren, waarop ik haar vertelde van de plekken, die ik daar gecleared had, waaronder een hotel. Maar ik was intussen vergeten hoe de plaats heette waar dat hotel lag. Na aankomst op Santorini vonden ze het daar te toeristisch en besloten ze naar een klein plaatsje te rijden, waar de therapeute heel vroeger eens op vakantie was geweest.

Santorini is een in de oudheid onplofte vulkaan, waarvan alleen de rand over is en er bevinden zich allerlei dorpjes en huisjes op de steile wand van de ontplofte binnenkant van de vulkaan. Vanaf de rand naar beneden kijkend zagen ze toen opeens een plek energetisch ‘oplichten’ en besloten dat ze daarheen wilden gaan. En wat bleek? Het was het hotel waar we Feng Shui en een landclearing hadden gedaan. De mensen van het hotel wisten meteen waar ze het over hadden, toen ze dit noemden en vertelden dat ze nog nooit hadden hoeven adverteren omdat het hotel altijd volgeboekt was…

Conclusie:

Ik vertel dit alles niet om op te scheppen of om reclame te maken voor mijn werk (nou ja, misschien een beetje), maar vooral om mijn verbazing te schetsen dat wat ik doe echt waar is, dat het werkt en dat er blijkbaar altijd iets bij ons, of in ons is, dat uit is op harmonie en ons wil helpen, mits we er voor open staan. Dat er in het meest donkere lijden een Wit Licht aanwezig is. En dat lijden, donkerte of pijn zal groeien naarmate we het proberen te ontkennen, vermijden of er van weglopen. Dat er onder elke boosheid, aggressie en elk pijn een bron van goedheid aanwezig is, die ons allemaal verbindt…